Załącznik 6
KOLEJOWE ZNAKI DROGOWE

I. Wskazówki dotyczące oznakowania linii kolejowych

1. Znaki drogowe
Znakami drogowymi, w rozumieniu przepisów D1, są:
- znaki kilometrowe i hektometrowe,
- znaki pochylenia podłużnego,
- znaki regulacji osi torów,
- znaki granic administracyjnych.

2. Znaki kilometrowe i hektometrowe
1) Rozróżnia się dwa typy znaków kilometrowych i hektometrowych
- słupki betonowe (rys. 6.1) zakopane w lawie torowiska,
- tablice umieszczone na slupach trakcyjnych (rys. 6.2).
2) Słupki betonowe ustawia się na ławie torowiska w odległości 2,50 m od osi toru, z uwzględnieniem następujących zasad:
- znaki kilometrów i hektometrów parzystych ,ustawia się po prawej stronie linii kolejowej, a znaki hektometrów nieparzystych, po lewej stronie (rys. 6.3);
- słupek maluje się bdalą farbą olejną, a oznaczenia cyfrowe farbą czarną, po obydwu stronach słupka w kierunku kilometrowania;
- wysokość cyfr oznaczenia kilometra i hektometra jest jednakowa i wynosi 140 mm, szerokość - 60 mm, grubość i odstęp między cyframi - 20 mm.
3) Tablice z oznaczeniami kilometrów i hektometrów stosuje się na liniach zelektryfikowanych niezależnie od słupka betonowego, w celu zapewnienia lepszej widzialności znaku. Umieszcza się je wysokości ponad poziomem główki szyny według następujących zasad:
a) Tablicę umieszcza się na najbliżej stojącym słupie trakcyjnyni w stosunku do właściwego punktu hektometrowego, przy czym:
- na slupie betonowym tablicę maluje się bezpośrednio farbą na powierzchni słupa,
- na słupie stalowym zawiesza się tablicę wykonaną z blachy lub tworzywa.
b) Tablice z oznaczeniami kilometrów i hektometrów parzystych umieszcza się po prawej stronie linii kolejowej a tablice z oznaczeniami hektometrów nieparzystych - po lewej stronie. Jeśli wzdłuż linii znajduje się tylko jeden rząd słupów trakcyjnych, wtedy tablice powinny być umieszczane na przemian po obydwu stronach słupa, parzyste i nieparzyste - zgodnie z kierunkiem kilometrowania.
c) Wymiary i odstępy cyfr na tablicy powinny być zgodne z normą PN-60/M-0114, a cyfry namalowane czarną farbą na białym tle i umieszczone według podanego wzoru. Dodatkowo na boku słupa trakcyjnego maluje się cyfry ze znakiem plus lub minus, oznaczające odległość słupa od hektometra, z dokładnością do 0,1 in (np. +6,2).
4) Miarodajną wysokością umieszczania tablicy jest w każdym przypadku dobra jej widoczność z pojazdu trakcyjnego, w zasadzie około 2,0 m nad poziomem główki szyny.
5) W obrębie torów stacyjnych, w przypadku niemożliwości umieszczenia tablicy na slupie trakcyjnym można ją umieścić na innych konstrukcjach (slupy teletechniczne, wiaty, bramki itp.)
6) Na mostach można nie umieszczać dodatkowych tablic z oznaczeniami kilometrów i hektometrów.

3. Znaki pochylenia podłużnego
1) Oznakowanie pochylenia podłużnego przeprowadza się w wyznaczonych miejscach teoretycznego załomu profilu, z uwzględnieniem następujących zasad:
a) Znaki pochylenia umieszcza się we wszystkich miejscach zmiany pochylenia ze wzniesienia na spadek i odwrotnie oraz na wszystkich załomach profilu - na stacjach i bocznicach.
b) Nie ustawia się znaku pochylenia w miejscu załomu profilu podłużnego, jeżeli różnica sąsiednich jednolitych pochyleń jest mniejsza niż 3%o, a pochylenia są nie większe niż 6%o lub jezeli różnica sąsiednich jednolitych pochyleń jest mniejsza niż 2%o a pochylenia są większe niż 6%o, w tym celu najlepiej sporządzić szkic według podanego wzoru (rys. 6.4) i wyznaczyć na nim miejsca znaków pochylenia zgodnie z postanowieniami przepisów D1: najpierw w kierunku kilometrowani,a linii (na rysunku linia ciągła), a następnie w kierunku przeciwnym (linia przerywana) oraz ustalić, które oznaczenia mogą być pominięte (na rysunku - znak przekreślony)
c) W przypadku rozdzielenia dwóch niejednolitych pochyleń (spadku od wzniesienia lub odwrotnie) odcinkiem poziomym (pochylenie zerowe), znak pochylenia urnieszcza się przed odcinkiem poziomym patrząc w kierunku kilometrowania.
d) Tablice z oznaczeniami pochylenia podłużnego (rys. 6,5 i 6.6) umieszcza się na wysokości około 1,75 rn ponad poziomem główki szyny, w następujący sposób:
- na liniach nie zelektryfikowanych tablice dotyczące sąsiednich odcinków zawiesza się na wspólnym słupku ustawionym na krawędzi torowiska, z prawej strony linii w kierunku kilometrowania;
- na liniach zelektryfikowanych tablice umieszcza się po obu stronach linii, zwrócone oznaczeniami w kierunku maszynisty, na najbliższym słupie trakcyjnym w stosunku do wyznaczonego miejsca ustawienia znaku pochylenia podłużnego, przy czym: na slupie trakcyjnym betonowym tablicę maluje się bezpośrednio farbą na powierzchni słupa, na słupie trakcyjnym metalowym tablicę zawiesza się na wspornikach, w przypadku wystąpienia dwóch znaków drogowych na jednym slupie trakcyjnym oznakowanie pochylenia podłużnego wykonuje się pod znakiem kilometrowo-hektometrowym.
e) Oznaczenia cyfrowe maluje się czarną farbą olejną na białym tle, według następujących zasad:
- na górnej części tablicy podaje się wartość maksymalnego pochylenia podłużnego, wybrane ze wszystkich pochyleń danego odcinka, z zaokrągleniem do 0,5%o,
- na dolnej części tablicy podaje się odległość między znakami pochylenia podłużnego (załomami profilu), z dokładnością do 10 m,
- wysokość cyfr, oznaczenia wartości pochylenia podłużnego oraz długości odcinka, na którym to pochylenie występuje, wynosi 85 mm, szerokość 45 mm, grubości, odstęp między cyframi - 15 mm, kąt nachylenia 25st.

4. Znaki regulacji osi torów

1) Oznakowanie linii znakami regulacji przeprowadza się dla torów głównych i leżących w nich rozjazdów. Oznaczenia wykonane na znakach dotyczą dwóch płaszczyzn: poziomej (w planie) i pionowej (w profilu). Zależnie od typu znaku regulacji oznaczenia wykonuje się w formie nacięć, malowania lub bolców.

2) Rozróżnia się następujące typy znaków regulacji (rys. 6.7):

a) znak wysoki - w postaci kawałka szyny lub pala drewnianego, osadzony w ławie torowiska; wierzch znaku znajduje się na wysokości 10-20 cm powyżej teoretycznej niwelety toru; na znaku są wykonane nacięcia określające odległość oraz wysokość projektowanej osi toru (rys. 6.7a i d)
b) znak niski - stosowany na stacjach, indentyczny jak znak wysoki, ale wierzch znaku jest opuszczony do poziomu terenu, na znaku jest oznaczona tylko odległość od osi toru, natomiast wysokość niwelety jest podana w protokole regulacji (rys. 6.7b).
c) znak na słupie trakcyjnym (rys. 6.7c)
- w formie nacięć na konstrukcji słupa,
- namalowany farbą,
- w postaci nitu lub bolca
we wszystkich odmianach odległość osi toru od punktu odniesienia wypisuje się farbą na slupie.

3) Znaki regulacji umnieszcza się w punktach głównych krzywizn, w początku i końcu rozjazdów, na załomach profilu oraz w punktach pośrednich - według specjalnego wykazu sporządzonego w wyniku projektu regulacji. Na liniach zelektryfikowanych, gdzie układem odniesienia regulacji są słupy trakcyjne, punktów pośrednich między słupami nie stabilizuje się.
Szczegółowe rozmieszczenie znaków zawiera protokół regulacji.

5. Znaki granic administracyjnych

Znaki te (rys. 6.8) ustawia się poza zasięgiem pracy maszyn torowych, w miejscu granic administracyjnych dyrekcji, oddziałów drogowych oraz jednostek liniowych służby drogowej (DRS, DZ, DT). Litery i cyfry maluje się czarr~ą farbą na białym tle.

II Typy i rodzaje znaków


Rys.6.1. Znaki kilometrowe i hektometrowe (wzór stary)


Rys.6.2. Znaki kilometrowe i hektometrowe stosowane na liniach zelektryfikowanych (wzór nowy)
(na słupach betonowych - malowane, na słupach metalowych - tabliczka)


Rys.6.3. Rozmieszczenie znaków kilometrowych i hektometrowych na linii


Rys.6.4. Miejsce ustawienia znaków pochylenia podłużnego:
a) sposób wyznaczania
b) schemat rozmieszczenia


Rys.6.5. Znak pochylenia podłużnego na liniach niezelektryfikowanych
1 - znak (nacięcie) teoretycznej rzędnej załomu profilu oraz rzędnej niwelety po uwzględnieniu łuku wyokrąglającego załom
2 - pręt o średnicy 8-10mm i długości 0,5m


Rys.6.6. Znaki pochylenia podłużnego na liniach zelektryfikowanych


Rys.6.7. Znaki regulacji osi toru
a) na szlaku
b) na stacji
c) na słupach trakcyjnych
d) na palu drewnianym.
Na znakach a), c), d) należy podać: R - promień łuku [m], h - przechyłkę toru [cm], e - poszerzenie toru w łuku kołowym [mm], p - długość odcinka zmiany e (od e do 0)


Rys.6.8. Znaki granic jednostek administracyjnych

III Zasady wykonywania przeglądów i konserwacji znaków drogowych

1. Celem przeglądów i konserwacji znaków drogowych jest usuwanie skutków ich zniszczenia, przesunięcia lub uszkodzenia.

2. Przeglądy polegają na identyfikacji znaków w terenie oraz na sprawdzeniu ich stanu. W czasie przeglądów ustala się zakres konserwacji, niezbędne materiały oraz bada się okoliczności mające wpływ na zniszczenie znaków.

3. Przeglądy są przeprowadzane jako okresowe lub doraźne.
Przeglądom okresowym - raz na 2 lata (na wiosnę) - podlegają znaki kilometrowe, hektometrowe oraz znaki załomu profilu. Przeglądom doraźnym podlegają pozostałe znaki drogowe, w miarę występujących potrzeb. Przeglądy okresowe oraz przeglądy doraźne mogą być wykonywane łącznie z innymi pracami. Przeglądom nie podlegają znaki celowo ukryte pod powierzchnią ziemi.

4. Przeglądy okresowe są wykonywane przez zespół w składzie przedstawicieli: sekcji drogowej lub odcinka drogowego (kierownik nadzoru liniowego lub zawiadowca odcinka drogowego) i oddziału geodezyjnego. Harmonogramy przeglądów okresowych opracowują sekcje lub odcinki drogowe w porozumieniu z oddziałem geodezyjnym. Przeglądy doraźne są wykonywane w miarę potrzeby przez pracowników sekcji lub odcinków drogowych.

5. Identyfikacja znaków w terenie jest wykonywana na podstawie dokumentów i polega na sprawdzeniu prawidłowości i zgodności danych w dokumentach z usytuowaniem znaku w terenie.

6. Jeżeli w wyniku przeglądu stwierdzono brak lub uszkodzenie znaku, potrzebę ponownego ustawienia lub przestawienia albo wykonania prac konserwacyjnych - wówczas należy to odpowiednio udokumentować wpisując zakres i rodzaj prac według wzoru podanego w tabeli 6.1.

7. Do prac konserwacyjnych zalicza się:
1) oczyszczenie i zabezpieczenie przed korozją metalowych elementów znaku,
2) umocowanie poluzowanych metalowych elementów znaku,
3) wymianę znaków uszkodzonych lub zniszczonych,
4) uzupełnienie znaków brakujących,
5) malowanie znaku i malowanie cyfr niewidocznych (zatartych),
6) założenie lub wymianę tablic umieszczonych na wspornikach (słupach sieci trakcyjnej),
7) usunięcie znaków zbędnych.
Prace konserwacyjne wymienione w punktach 1), 2), 5), 6), 7) wykonują jednostki liniowe służby drogowej (sekcje lub odcinki drogowe), a prace konserwacyjne wyrnienione w punktach 3) i 4) - przy współudziale oddziałów geodezyjnych.

8. We wszystkich przypadkach, gdy stwierdzono potrzebę wykonania tylko takich prac konserwacyjnych, które może wykonać zespół przeprowadzający przeglądy, należy je wykonać podczas przeglądu, bez konieczności wpisywania ich do zestawienia wymienionego w punkcie 6.

9. Uzupełnieniu podlegają te znaki, których ustalenie miejsca położenia jest możliwe na podstawie dokumentów i nie wy- maga przeprowadzenia nowego pomiaru. Znak należy umieszczać w miejscu nie stwarzającym zagrożenia ponownego jego zniszczenia.

10. Dla potrzeb administracji liniowej dyrekcji okręgowych kolei państwowych wyniki przeglądów i konserwacji znaków podaje się w sprawozdaniu pdsenmym. Sprawozdanie powinno zawierać zakres i rodzaj zalecanych prac konserwacyjnych oraz liczbowe zestawienie znaków brakujących i zniszczonych.

Tabela 6.1.

Zestawienie prac konserwacyjnych znaków drogowych

Oddział Drogowy
Kolei Państwowych
w.............................................
Linia...............................................
od km....................do km..............
Sekcja Drogowa (Odcinek Drogowy)
w......................................................
Rok...........................
Kilometr Rodzaj i nazwa
znaku
Prace
konserwacyjne
wymagane
Prace
konserwacyjne
wykonane
Uwagi



















       
Przegląd wykonano dn........ Konserwację wykonano dn...............
Zespół w składzie: Podpisy
........................... .............
........................... .............
........................... .............



............. .............
Pieczęć Podpis